مسعود جلیلیان : فاصله

رفیق روز تنیاییم / ارای چه بی وفا بیدن

ارا دی دوسه مه نیریدن / ارا ولیم جیا بیدن

مگه خود نیزانیدن / که گیانم وصله و گیاند

دلم بی طاقته باورو/ خومه نذر دو چاواند

مه و تنیایی بی زارم / غم دورید نکه یارم

هنوزیش دیر نیوه باو رو / ویه بیشتر نکه خارم

وگرد ای فاصله ی سرده / چجوری سر بکم نامرد

چجو قلبد قبول کیدن / وجودم پربکیده درد

مه محتاج دسه یلد بیم / دسیلم و دسه یلد گردی

حلالد کم بچو عشقم / ولی بزان که بد کردی

مه و تو اعتماد کردم / تو قلب مه شکانیدن

منه ساده نزانستم که / تو نا مهربان بیدن

بچو خدا نگهدارد / بچو خوش بو وگر یارد

بچو نفرینم ها شوند / خدا جو مه بکی خارد

ثصقلثق٤٥ا